جلسه محاكمه عشق بود

 و عقل قاضی ،و عشق محكوم ....

 به دلیل تبعيدبه دورترين نقطه مغز يعنی فراموشی ، قلب تقاضایعفو عشق را داشت ولی همه اعضا با او مخالف بودند قلب شروع كرد به طرفداری از عشق، آهای چشم مگر تو نبودی كه هر روز آرزوی دیدن چهره زیبایش را داشتی ، ای گوش مگرتو نبودس كه در آرزوی شنيدن صدايش بودی وشما پاها كه هميشه رفتن به سويش بوديدحالا چرا اينچنين با او مخالفيد ؟

همه اعضا روی برگرداندند و به نشانه اعتراض جلسه راترك كردند ، تنها عقل و قلب در جلسه ماندند عقلگفت: ديدی قلب همه از عشقبی زارند ، ولی متحيرم با وجودی كه عشق بيشتر ازهمه تورا آزرده چرا هنوز از او حمايت ميكنی !؟ قلبناليد و گفت: من بی وجود عشق ديگر نخواهم بود وتنها تكه گوشتی هستم كه هر ثانيه كار ثانيه قبل را تكرار ميكند و

 فقط با عشق ميتوانم قلبی واقعی باشم.

یادته،ی روزی تو همین وبلاگ برات یه پست گذاشتم که ته تهش نوشته بودم: هیچ حرف نگفته ای نمونده؟

صادقانه بگم که چند وقته فکر و دلم همش مشغوله و با خودم درگیرم.

نمی دونم چطور بگم.

فقط حس میکنم با بعضی حرفا و رفتارا داری آروم آروم خوردم میکنی،مطمئنم اگه تاثیرات این حرفاتو میدونستی شاید هیچ وقت نمی گفتیشون.

مخالفتات و لجبازیات داره غرور مردونمو له و لورده میکنه.(این یه حقیقته)

برام سخته ازت دور باشم اما وقتی میبینم که اگه بخوام اس دادن یا حرف زدن رو ادامه بدم عصبانیتم باعث حرفایی میشه که جالب نیستن،نبودن در کنارتو به گفتن اون حرفا ترجبح میدم.

خیلی از جملاتت برام تبدیل به یه آگهی بازرگانی شدنو هی از تو ذهنم رد میشنو آزارم میدن.

دیگه ادامه ندم بهتره،قبلاً گفته بودم جدیداً از زیاد توضیح دادن بهت خسته میشم چون نتیجه ی توضیحاتمو میشه گفت هیچ وقت اونطوری که باید ندیدم.

امیدوارم یه روزی این مسئله حل بشه

در كویر خلوت دلم با لبانی تشنه راه دشواری را در پیشگرفتم

        می دانمكه نیاز به جرعه آبی دارم تا خود را با آن سیراب نمایم

                   درقلبم غوغایی است غوغای عشق تو

    نگاهتبرایم همچون رودخانه ایی است كه هرگز درآن ركودی نیست

                می خواهم كه مرا به حال خود وا مگذاری

                     و مرا همیشه با خود همراه سازی

                  بگذار تا از احساسات شیرینت لبریز شوم

                بگذارتا به وسعت قلب پرمهرت دست یابم

        زلالیعشقت را از من مگیر، انشای چشمت را برایم بخوان

                     تا باشنیدن آن سرشار از شادی شوم

           بگذارباران عشقت بر من ببارد تا من در زیر این باران زیبا

                                  خودرا سیراب نمایم

   ای ستارگان آسمانهمه بدانید و راز مرا همیشه با خود همراه سازید

                                  کهمن او را چگونه 

                                    دوستدارم

در فصل تگرگ عاشقت مي مانم

با ريزش برگ عاشقت ميمانم

                                    هرچند تبر به ريشه ام مي کوبي
                                   تا لحظه ي مرگ عاشقت مي مانم

                                                  فقطبه خاطر تو...